三字经全文 带拼音
文章
2019-07-10 00:17:22
共1个回答
(
)人看过
《三字经》一开头就讲到人出生之初,禀性本来都是善良的,天性也都相差不多。
三字经全文带拼音
rén zhī chūxìng běn shànxìng xiāng jìnxí xiāng yuǎn人之初性本善性相近习相远gǒu bú jiàoxìng nǎi qiānjiào zhī dàoguì yǐ zhuān苟不教性乃迁教之道贵以专xī mèng mǔzé lín chǔzǐ bù xuéduàn jī zhù昔孟母择邻处子不学断机杼dòu yān shānyǒu yì fāngjiāo wǔ zǐmíng jù yáng窦燕山有义方教五子名俱扬yǎng bú jiàofù zhī guòjiào bù yánshī zhī duò养不教父之过教不严师之惰zǐ bù xuéfēi suǒ yíyòu bù xuélǎo hé wéi子不学非所宜幼不学老何为yù bù zhuóbù chéng qìrén bù xuébù zhī yì玉不琢不成器人不学不知义wéi rén zǐfāng shào shíqīn shī yǒuxí lǐ yí为人子方少时亲师友习礼仪xiāng jiǔ língnéng wēn xíxiào yú qīnsuǒ dāng zhí香九龄能温席孝于亲所当执róng sì suìnéng ràng lídì yú zhǎngyí xiān zhī融四岁能让梨弟于长宜先知shǒu xiào tìcì jiàn wénzhī mǒu shùshí mǒu wén首孝悌次见闻知某数识某文yī ér shíshí ér bǎibǎi ér qiānqiān ér wàn一而十十而百百而千千而万sān cái zhětiān dì rénsān guāng zhěrì yuè xīng三才者天地人三光者日月星sān gāng zhějūn chén yìfù zǐ qīnfū fù shùn三纲者君臣义父子亲夫妇顺yuē chūn xiàyuē qiū dōngcǐ sì shíyùn bù qióng曰春夏曰秋冬此四时运不穷yuē nán běiyuē xī dōngcǐ sì fāngyìng hū zhōng曰南北曰西东此四方应乎中yuē shuǐ huǒmù jīn tǔcǐ wǔ hángběn hū shù曰水火木金土此五行本乎数shí gān zhějiǎ zhì guǐshí èr zhīzǐ zhì hài十干者甲至癸十二支子至亥yuē huáng dàorì suǒ chányuē chì dàodāng zhōng quán曰黄道日所躔曰赤道当中权chì dào xiàwēn nuǎn jíwǒ zhōng huázài dōng běi赤道下温暖极我中华在东北hán yù jūnshuāng lù gǎiyòu gāo yuánzuǒ dà hǎi寒燠均霜露改右高原左大海yuē jiāng héyuē huái jìcǐ sì dúshuǐ zhī jì曰江河曰淮济此四渎水之纪yuē dài huásōng héng héngcǐ wǔ yuèshān zhī míng曰岱华嵩恒衡此五岳山之名gǔ jiǔ zhōujīn gǎi zhìchēng xíng shěngsān shí wǔ古九州今改制称行省三十五yuē shì nóngyuē gōng shāngcǐ sì mínguó zhī liáng曰士农曰工商此四民国之良yuē rén yìlǐ zhì xìncǐ wǔ chángbù róng wěn曰仁义礼智信此五常不容紊dì suǒ shēngyǒu cǎo mùcǐ zhí wùbiàn shuǐ lù地所生有草木此植物遍水陆yǒu chóng yúyǒu niǎo shòucǐ dòng wùnéng fēi zǒu有虫鱼有鸟兽此动物能飞走dào liáng shūmài shǔ jìcǐ liù gǔrén suǒ shí稻梁菽麦黍稷此六谷人所食mǎ niú yángjī quǎn shǐcǐ liù chùrén suǒ sì马牛羊鸡犬豕此六畜人所饲yuē xǐ nùyuē āi jùài wù yùqī qíng jù曰喜怒曰哀惧爱恶欲七情俱qīng chì huángjí hēi báicǐ wǔ sèmù suǒ shí青赤黄及黑白此五色目所识suān kǔ gānjí xīn xiáncǐ wǔ wèikǒu suǒ hán酸苦甘及辛咸此五味口所含shān jiāo xiāngjí xīng xiǔcǐ wǔ xiùbí suǒ xiù膻焦香及腥朽此五臭鼻所嗅páo tǔ gémù shí jīnyǔ sī zhúnǎi bā yīn匏土革木石金与丝竹乃八音yuē píng shǎngyuē qù rùcǐ sì shēngyí tiáo xié曰平上曰去入此四声宜调协gāo zēng zǔfù ér shēnshēn ér zǐzǐ ér sūn高曾祖父而身身而子子而孙zì zǐ sūnzhì xuán zēngnǎi jiǔ zúrén zhī lún自子孙至玄曾乃九族人之伦fù zǐ ēnfū fù cóngxiōng zé yǒudì zé gōng父子恩夫妇从兄则友弟则恭zhǎng yòu xùyǒu yǔ péngjūn zé jìngchén zé zhōng长幼序友与朋君则敬臣则忠cǐ shí yìrén suǒ tóngng shī xùwù wéi bèi此十义人所同当师叙勿违背zhǎn qí shuāidà xiǎo gōngzhì sī máwǔ fù zhōng斩齐衰大小功至缌麻五服终lǐ yuè shèyù shū shùgǔ liù yìjīn bù jù礼乐射御书数古六艺今不具wéi shū xuérén gòng zūnjì shí zìjiǎng shuō wén惟书学人共遵既识字讲说文yǒu gǔ wéndà xiǎo zhuànlì cǎo jìbù kě luàn有古文大小篆隶草继不可乱ruò guǎng xuéjù qí fándàn lüè shuōnéng zhī yuán若广学惧其繁但略说能知原fán xùn méngxū jiǎng jiūxiáng xùn gǔmíng jù dòu凡训蒙须讲究详训诂明句读wéi xué zhěbì yǒu chūxiǎo xué zhōngzhì sì shū为学者必有初小学终至四书lún yǔ zhěèr shí piānqún dì zǐjì shàn yán论语者二十篇群弟子记善言mèng zǐ zhěqī piān zhǐjiǎng dào déshuō rén yì孟子者七篇止讲道德说仁义zuò zhōng yōngnǎi kǒng jízhōng bù piānyōng bù yì作中庸乃孔伋中不偏庸不易zuò dà xuénǎi zēng zǐzì xiū qízhì píng zhì作大学乃曾子自修齐至平治zhōng shū shúxiào jīng tōngrú liù jīngshǐ kě dú中书熟孝经通如六经始可读shī shū yìlǐ chūn qiūhào liù jīngdāng jiǎng qiú诗书易礼春秋号六经当讲求yǒu lián shānyǒu guī cángyǒu zhōu yìsān yì xiáng有连山有归藏有周易三易详yǒu diǎn móyǒu xùn gàoyǒu shì mìngshū zhī ào有典谟有训诰有誓命书之奥wǒ zhōu gōngzuò zhōu lǐzhù liù guāncún zhì tǐ我周公作周礼著六官存治体dà xiǎo dàizhù lǐ jìshù shèng yánlǐ yuè bèi大小戴注礼记述圣言礼乐备yǒu guó fēngyǒu yǎ sònghào sì shīdāng fěng yǒng有国风有雅颂号四诗当讽咏shī jì wángchūn qiū zuòyù bāo biǎnbié shàn è诗既亡春秋作寓褒贬别善恶sān zhuàn zhěyǒu gōng yángyǒu zuǒ shìyǒu gǔ liáng三传者有公羊有左氏有谷梁ěr yǎ zhěshàn biàn yánqiú jīng xùncǐ mò xiān尔雅者善辨言求经训此莫先gǔ shèng zhùxiān xián zhuànzhù shū bèishí sān jīng古圣著先贤传注疏备十三经zuǒ zhuàn wàiyǒu guó yǔhé qún jīngshù shí wǔ左传外有国语合群经数十五jīng jì míngfāng dú zǐcuō qí yàojì qí shì经既明方读子撮其要记其事wǔ zǐ zhěyǒu xún yángwén zhōng zǐjí lǎo zhuāng五子者有荀扬文中子及老庄jīng zǐ tōngdú zhū shǐkǎo shì xìzhī zhōng shǐ经子通读诸史考世系知终始zì xī nóngzhì huáng dìhào sān huángzài shàng shì自羲农至黄帝号三皇在上世táng yǒu yúhào èr dìxiāng yī xùnchēng shèng shì唐有虞号二帝相揖逊称盛世xià yǒu yǔshāng yǒu tāngzhōu wén wǔchēng sān wáng夏有禹商有汤周文武称三王xià chuán zǐjiā tiān xiàsì bǎi zǎiqiān xià shè夏传子家天下四百载迁夏社tāng fá xiàguó hào shāngliù bǎi zǎizhì zhòu wáng汤伐夏国号商六百载至纣亡zhōu wǔ wángshǐ zhū zhòubā bǎi zǎizuì cháng jiǔ周武王始诛纣八百载最长久zhōu gòng héshǐ jì niánlì xuān yōusuì dōng qiān周共和始纪年历宣幽遂东迁zhōu dào shuāiwáng gāng zhuìchěng gān gēshàng yóu shuì周道衰王纲坠逞干戈尚游说shǐ chūn qiūzhōng zhàn guówǔ bà qiángqī xióng chū始春秋终战国五霸强七雄出yíng qín shìshǐ jiān bìngchuán èr shìchǔ hàn zhēng嬴秦氏始兼并传二世楚汉争gāo zǔ xīnghàn yè jiànzhì xiào píngwáng mǎng cuàn高祖兴汉业建至孝平王莽篡guāng wǔ xīngwéi dōng hànsì bǎi niánzhōng yú xiàn光武兴为东汉四百年终于献wèi shǔ wúzhēng hàn dǐnghào sān guóqì liǎng jìn魏蜀吴争汉鼎号三国迄两晋sòng qí jìliáng chén chéngwéi nán cháodū jīn líng宋齐继梁陈承为南朝都金陵běi yuán wèifēn dōng xīyǔ wén zhōuxīng gāo qí北元魏分东西宇文周兴高齐dài zhì suíyī tǔ yǔbù zài chuánshī tǒng xù迨至隋一土宇不再传失统绪táng gāo zǔqǐ yì shīchú suí luànchuàng guó jī唐高祖起义师除隋乱创国基èr shí chuánsān bǎi zǎiliáng miè zhīguó nǎi gǎi二十传三百载梁灭之国乃改liáng táng jìnjí hàn zhōuchēng wǔ dàijiē yǒu yóu梁唐晋及汉周称五代皆有由zhào sòng xīngshòu zhōu shànshí bā chuánnán běi hùn赵宋兴受周禅十八传南北混liáo yǔ jīnjiē chēng dìyuán miè jīnjué sòng shì辽与金皆称帝元灭金绝宋世yú tú guǎngchāo qián dàijiǔ shí niánguó zuò fèi舆图广超前代九十年国祚废dài chéng zǔqiān yān jīngshí liù shìzhì chóng zhēn迨成祖迁燕京十六世至崇祯quán yān sìkòu rú línlǐ chuǎng chūshén qì fén权阉肆寇如林李闯出神器焚qīng shì zǔyīng jǐng mìngjìng sì fāngkè dà dìng清世祖膺景命靖四方克大定yóu kāng yōnglì qián jiāmín ān fùzhì jì kuā由康雍历乾嘉民安富治绩夸dào xián jiānbiàn luàn qǐshǐ yīng fǎrǎo dū bǐ道咸间变乱起始英法扰都鄙tóng guāng hòuxuān tǒng ruòchuán jiǔ dìmǎn qīng mò同光后宣统弱传九帝满清殁gé mìng xīngfèi dì zhìlì xiàn fǎjiàn mín guó革命兴废帝制立宪法建民国gǔ jīn shǐquán zài zīzǎi zhì luànzhī xīng shuāi古今史全在兹载治乱知兴衰shǐ suī fándú yǒu cìshǐ jì yīhàn shū èr史虽繁读有次史记一汉书二hòu hàn sānguó zhì sìjiān zhèng jīngcān tōng jiàn后汉三国志四兼证经参通鉴dú shǐ zhěkǎo shí lùtōng gǔ jīnruò qīn mù读史者考实录通古今若亲目kǒu ér sòngxīn ér wéizhāo yú sīxī yú sī口而诵心而惟朝于斯夕于斯xī zhòng níshī xiàng tuógǔ shèng xiánshàng qín xué昔仲尼师项橐古圣贤尚勤学zhào zhōng lìngdú lǔ lùnbǐ jì shìxué qiě qín赵中令读鲁论彼既仕学且勤pī pú biānxuē zhú jiǎnbǐ wú shūqiě zhī miǎn披蒲编削竹简彼无书且知勉tóu xuán liángzhuī cì gǔbǐ bù jiàozì qín kǔ头悬梁锥刺股彼不教自勤苦rú náng yíngrú yìng xuějiā suī pínxué bù chuò如囊萤如映雪家虽贫学不辍rú fù xīnrú guà jiǎoshēn suī láoyóu kǔ zhuó如负薪如挂角身虽劳犹苦卓sū lǎo quánèr shí qīshǐ fā fèndú shū jí苏老泉二十七始发愤读书籍bǐ jì lǎoyóu huǐ chíěr xiǎo shēngyí zǎo sī彼既老犹悔迟尔小生宜早思ruò liáng hàobā shí èrduì dà tíngkuí duō shì若梁灏八十二对大廷魁多士bǐ jì chéngzhòng chēng yìěr xiǎo shēngyí lì zhì彼既成众称异尔小生宜立志yíng bā suìnéng yǒng shīmì qī suìnéng fù qí莹八岁能咏诗泌七岁能赋棋bǐ yǐng wùrén chēng qíěr yòu xuédāng xiào zhī彼颖悟人称奇尔幼学当效之cài wén jīnéng biàn qínxiè dào yùnnéng yǒng yín蔡文姬能辩琴谢道韫能咏吟bǐ nǚ zǐqiě cōng mǐněr nán zǐdāng zì jǐng彼女子且聪敏尔男子当自警táng liú yànfāng qī suìjǔ shén tóngzuò zhèng zì唐刘晏方七岁举神童作正字bǐ suī yòushēn yǐ shìyǒu wéi zhěyì ruò shì彼虽幼身已仕有为者亦若是quǎn shǒu yèjī sī chéngǒu bù xuéhé wéi rén犬守夜鸡司晨苟不学曷为人cán tǔ sīfēng niàng mìrén bù xuébù rú wù蚕吐丝蜂酿蜜人不学不如物yòu xí yèzhuàng zhì shēnshàng kuāng guóxià lì mín幼习业壮致身上匡国下利民yáng míng shēngxiǎn fù mǔguāng yú qiányù yú hòu扬名声显父母光于前裕于后rén yí zǐjīn mǎn yíngwǒ jiào zǐwéi yī jīng人遗子金满赢我教子唯一经qín yǒu gōngxì wú yìjiè zhī zāiyí miǎn lì勤有功戏无益戒之哉宜勉力三字经心得体会
作为教师,熟读经典名著,大有裨益。所以在我首选《三字经》一读,圆了与经典同行,与圣人为伍的愿望。中国的启蒙教育有着悠久的历史,而在众多的启蒙学经典中,《三字经》当居首位,是中国古代流传范围最广,影响最大的作品。也是国学经典中最为辉煌的篇章。
很小的时候,便从长辈的教导中略知《三字经》的一些内容,但没有详细研读,也没有机会研读。现在为了充实自己的文学素养,为了积累教学素材。业余时间研读了《三字经》,真是获益匪浅。
《三字经》含有大量历史知识,概括了中华五千年的文明发展、朝代更迭、帝王兴废,尤其劝学、勤学部分使用著名的典故,使于儿童学习理解。《三字经》还是一部高度浓缩的中国文化简史,它不受文字限制,以通俗的文字将中国文化各部类的知识揉合在一起,真正是“淹贯三才,三八经史”。
作为启蒙教育读本,从形式上,《三字经》是三个字一句的诗歌。虽然只有三个字,但每句简洁明了,含意深刻,又能让我们一读就懂,易读、易记、易解。从内容上,《三字经》丰富多彩,有自然常识、有道德常规、有历史故事、有人生哲理等等。其中有激励人们学习的典故,如头悬梁、锥刺股,车胤囊萤,孙康映雪,告诫希望我们趁年轻的时候刻苦学习,长大成才,为国效力。作为教师,我比较欣赏这几句:昔孟母,择邻处。子不学,断机杼。窦燕山,有义方,教五子,名俱扬。养不教,父之过,教不严,师之惰。我们古代的人都知道教育孩子受环境、方法、时间、恒心的制约。我们现在条件这么优越,一定要创造出良好的学习氛围,因此我们要大力搞好学校文化的建设。在教学方法上要不断改进,发挥学生的主观能动性,提高学生在课堂上的主导地位,教师做好服务工作就好了。教不严,师之惰,要求我们教师在教学过程中不要懒惰,注意研究新的教法,不怕苦,不怕麻烦,给学生创造一个良好的学习环境是我们应该做到的。只有学好了,才知礼、义。
作为传承人类文化知识的人民教师,应自觉提高自己各方面的文化素养,研读经典就是一种很有效的方法。通过学习,可以潜而默化地提高自己的思想修养,注意自己的言谈举止,丰富自己的文化底蕴。
作为一年语文教师,从自己学生机角度出发,现在一年级孩子最为重要的就是多认字。《三字经》通篇千余字,熟读成诵则无形中掌握了近千字,扩大了学生的识字量。并且可以利用它作为很好的德育教村,教育学生懂得人生道理,让成长中的学生走正确的道理,扩大学生的知识面,积累丰富的词汇,在可以将来的学习过程中提高学生的作文水平,提升他们的文学修养。更要激励学生趁年轻时刻苦学习,长大成才,报效祖国。
历史上许多有识之士,从小就身受《三字经》的熏陶,博闻强记,长大后,文化底蕴深厚,文学功底强,厚积薄发。于是,便出现了许多的饱学之士,爱国之士。他们为传承中华民族的优秀传统和文化,创造了辉煌的业绩。今天在我们生活的这个年代,更应该了解历史,借鉴历史,取其精华,发扬光大。为人师,多读一些经典书籍,在教育后人中,就会多引经据典,增加说服力,同时运用圣贤的智慧,教书育人。
()
()
本文标签:
[!--temp.ykpl--]